Dziś, 18 listopada, w rocznicę udzielenia przywileju ślubów uroczystych Szkołom Pobożnym (nazwa Zakonu), wspominamy i celebrujemy „Wszystkich świętych Zakonu”. Do świętych Zakonu – św. Józefa Kalasancjusza, św. Pompiliusza Marii i św. Faustyna Mígueza – dołączają błogosławieni: Piotr Casani, Dionizy Pamplona i towarzysze męczennicy. Ponadto w tej samej celebracji wspominamy świętych i błogosławionych Rodziny Kalasantyńskiej: św. Paulę Montal oraz błogosławionych Antoniego Marię Schwartza, Celestinę Donati, Marię Baldillou i towarzyszki, Wiktorię Valverde oraz Joana Roiga.
Razem z nimi pamiętamy dziś także o świętych i błogosławionych związanych z Zakonem jako dawni uczniowie – owocach świętości Szkół Pijarskich: święci biskupi Wincenty Maria Strambi, Jan Nepomucen Neumann i Antoni Maria Gianelli; błogosławieni: Pius IX, papież, oraz Szilárd Bogdanffy, biskup i męczennik. Święci prezbiterzy: Wincenty Pallotti, Leonardo Murialdo, Stanisław Papczyński, Josemaría Escrivá de Balaguer, Gaspar del Búfalo, José Manyanet oraz błogosławiony Pere Tarrés. Święty Karmelo Bolta, prezbiter i męczennik. Święty Bartłomiej Longo, świecki. Błogosławieni prezbiterzy i męczennicy: Manuel Martín Sierra oraz błogosławieni Ludwik Urbano Lanaspa, Joaquín Prats Valtueña i Vicente Vilar David; a także błogosławiony Manuel Lozano Garrido, świecki.
Równocześnie obchody tego obowiązkowego wspomnienia pragną przywołać wielu innych „świętych z sąsiedztwa” (GE, 7), którzy swoim życiem i świadectwem rozświetlili trud edukacyjny podejmowany w duchu Pobożności i Nauki: pijarów, którzy swoim oddaniem przeszli drogę owocnej świętości w naszym Zakonie – czy to oficjalnie uznanej, w toku procesu kanonizacyjnego, czy też ukrytej i milczącej, przeżywanej w codzienności konsekrowanej Panu według charyzmatu kalasantyńskiego.
Wspomnienie wszystkich świętych Szkół Pijarskich umacnia codzienne, ciche i anonimowe zaangażowanie tak wielu wychowawców – zakonnych i świeckich – służących rozwojowi i formacji dzieci i młodzieży. Każdego 18 listopada celebrujemy dar świętości, którym Bóg ubogacił ten żyzny, kalasantyński „szkolny ogród”, przypominając nam, że „ci, którzy wielu doprowadzili do sprawiedliwości, świecić będą jak gwiazdy na wieki wieków” (Dn 12,3).
